น้าชาติคะ อยากได้ประวัติ เล่าจื๊อ ศาสนาเต๋า ขอบคุณอย่างแรง
บัวน้ำเงิน
ตอบ บัวน้ำเงิน
คำ ตอบนำมาจากข้อมูลของวิทยาลัยศาสนศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล ระบุว่า ศาสดาของศาสนาเต๋าชื่อ เล่าจื๊อ (Lao-Tzu, Lao=แก่, Tzu=อาจารย์) แปลว่า นักปราชญ์ผู้เฒ่า ซึ่งเป็นชื่อสมญา ส่วนนามจริงคือ ลี้ตัน ตำนานเล่าว่า เมื่อเกิดมามีผมขาวโพลน เกิดในตระกูลชาวนายากจนทางภาคกลางของจีนเมื่อปี 605 ก่อนค.ศ. เล่าจื๊อฉลาดมาตั้งแต่เด็ก ชอบสังเกตธรรมชาติและนิยมการดำเนินชีวิตตามธรรมชาติ รักสันโดษ
ต่อ มาได้รับตำแหน่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในกรมอาลักษณ์ เป็นนักปราชญ์และนักประวัติศาสตร์ประจำราชสำนัก แต่เล่าจื๊อท้อแท้ใจกับการฉ้อราษฎร์บังหลวงที่มีอยู่ทั่วไป จึงลาออกจากราชการ มุ่งหาความสงบอย่างสันโดษ โดยไปยังภูเขาทางทิศตะวันตก แต่เมื่อถึงประตูเมือง นายประตูผู้รักษาด่านพรมแดนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือแห่งเมืองโฮนานจำท่านได้ ขอให้ท่านหยุดพักเพื่อเขียนคำสอนทางปรัชญาไว้ให้คนรุ่นหลัง เล่าจื๊อจึงเขียนคัมภีร์เต๋าเต็กเก็ง หรือเต๋าเต๋อจิง เป็นอักษรจีนประมาณ 5,000 คำ จากนั้นก็เดินทางต่อไป ตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครทราบเรื่องราวของท่านอีกเลย
ศาสนาเต๋า เกิดและพัฒนาในสมัยบ้านเมืองระส่ำระสาย ประเทศจีนแตกออกเป็นแคว้นใหญ่ๆ หลายแคว้น มีสงครามยืดเยื้อภายในประเทศ สังคมมีแต่ความสับสนวุ่นวาย เหตุการณ์เลวร้ายเหล่านี้ ผลักดันให้นักปราชญ์จีนพยายามหาแนวทางที่จะปรับเปลี่ยนความคิดของนักปกครอง เพื่อให้บ้านเมืองมีความสงบ อาจกล่าวได้ว่าศาสนาเต๋าเริ่มต้นด้วยการเป็นปรัชญาการปกครอง คำสอนของ เล่าจื๊อเป็นแนวทางครองชีวิตของผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาจิตใจของ ตนเอง โดยเน้นการดำเนินชีวิตอย่างง่ายๆ กลมกลืนกับธรรมชาติ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติ เพื่อจะได้มีความสงบในจิต ทั้งเน้นการรู้จักบังคับตนเอง คำสอนของเล่าจื๊อจัดเป็นปรัชญามากกว่าศาสนา เน้นจริยธรรมมากกว่าพิธีกรรม
ปัจจุบันคำสอนของเล่าจื๊อยัง คงมีอิทธิพลมหาศาล ไม่ว่าจะรู้จักกันในชื่อศาสนาเต๋า หรือปรัชญาเต๋า หรือลัทธิเต๋า ความรู้ที่ นักปราชญ์ฝ่ายเต๋าได้ช่วยกันสะสมและถ่ายทอดสืบต่อกันมาหลายชั่วคนได้กลายมา เป็นขุมทรัพย์ทางปัญญาอันลุ่มลึกและหลากหลาย ที่โลกปัจจุบันกำลังพยายามศึกษาด้วยความทึ่งและนำมาใช้ประโยชน์อย่างกว้าง ขวาง กล่าวได้ว่าแทบจะไม่มีวิทยาการสาขาใดเลยในอารยธรรมอันยาวนานของประเทศจีนที่ ไม่ได้รับอิทธิพลของมรดกทางปัญญาฝ่ายเต๋า
บัวน้ำเงิน
ตอบ บัวน้ำเงิน
คำ ตอบนำมาจากข้อมูลของวิทยาลัยศาสนศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล ระบุว่า ศาสดาของศาสนาเต๋าชื่อ เล่าจื๊อ (Lao-Tzu, Lao=แก่, Tzu=อาจารย์) แปลว่า นักปราชญ์ผู้เฒ่า ซึ่งเป็นชื่อสมญา ส่วนนามจริงคือ ลี้ตัน ตำนานเล่าว่า เมื่อเกิดมามีผมขาวโพลน เกิดในตระกูลชาวนายากจนทางภาคกลางของจีนเมื่อปี 605 ก่อนค.ศ. เล่าจื๊อฉลาดมาตั้งแต่เด็ก ชอบสังเกตธรรมชาติและนิยมการดำเนินชีวิตตามธรรมชาติ รักสันโดษ
ต่อ มาได้รับตำแหน่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในกรมอาลักษณ์ เป็นนักปราชญ์และนักประวัติศาสตร์ประจำราชสำนัก แต่เล่าจื๊อท้อแท้ใจกับการฉ้อราษฎร์บังหลวงที่มีอยู่ทั่วไป จึงลาออกจากราชการ มุ่งหาความสงบอย่างสันโดษ โดยไปยังภูเขาทางทิศตะวันตก แต่เมื่อถึงประตูเมือง นายประตูผู้รักษาด่านพรมแดนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือแห่งเมืองโฮนานจำท่านได้ ขอให้ท่านหยุดพักเพื่อเขียนคำสอนทางปรัชญาไว้ให้คนรุ่นหลัง เล่าจื๊อจึงเขียนคัมภีร์เต๋าเต็กเก็ง หรือเต๋าเต๋อจิง เป็นอักษรจีนประมาณ 5,000 คำ จากนั้นก็เดินทางต่อไป ตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครทราบเรื่องราวของท่านอีกเลย
ศาสนาเต๋า เกิดและพัฒนาในสมัยบ้านเมืองระส่ำระสาย ประเทศจีนแตกออกเป็นแคว้นใหญ่ๆ หลายแคว้น มีสงครามยืดเยื้อภายในประเทศ สังคมมีแต่ความสับสนวุ่นวาย เหตุการณ์เลวร้ายเหล่านี้ ผลักดันให้นักปราชญ์จีนพยายามหาแนวทางที่จะปรับเปลี่ยนความคิดของนักปกครอง เพื่อให้บ้านเมืองมีความสงบ อาจกล่าวได้ว่าศาสนาเต๋าเริ่มต้นด้วยการเป็นปรัชญาการปกครอง คำสอนของ เล่าจื๊อเป็นแนวทางครองชีวิตของผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาจิตใจของ ตนเอง โดยเน้นการดำเนินชีวิตอย่างง่ายๆ กลมกลืนกับธรรมชาติ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติ เพื่อจะได้มีความสงบในจิต ทั้งเน้นการรู้จักบังคับตนเอง คำสอนของเล่าจื๊อจัดเป็นปรัชญามากกว่าศาสนา เน้นจริยธรรมมากกว่าพิธีกรรม
ปัจจุบันคำสอนของเล่าจื๊อยัง คงมีอิทธิพลมหาศาล ไม่ว่าจะรู้จักกันในชื่อศาสนาเต๋า หรือปรัชญาเต๋า หรือลัทธิเต๋า ความรู้ที่ นักปราชญ์ฝ่ายเต๋าได้ช่วยกันสะสมและถ่ายทอดสืบต่อกันมาหลายชั่วคนได้กลายมา เป็นขุมทรัพย์ทางปัญญาอันลุ่มลึกและหลากหลาย ที่โลกปัจจุบันกำลังพยายามศึกษาด้วยความทึ่งและนำมาใช้ประโยชน์อย่างกว้าง ขวาง กล่าวได้ว่าแทบจะไม่มีวิทยาการสาขาใดเลยในอารยธรรมอันยาวนานของประเทศจีนที่ ไม่ได้รับอิทธิพลของมรดกทางปัญญาฝ่ายเต๋า
ยัง มีข้อมูลจากวิกิพีเดียว่า เล่าจื๊อมีชีวิตอยู่ในช่วงของสงครามปรัชญาและสงครามการเมืองยุคชุนชิว พงศาวดารระบุไว้ว่า เกิดในแคว้นขู่ ซึ่งปัจจุบันคือบริเวณอำเภอลู่อี้ มณฑลเหอหนาน
บางตำนานกล่าวว่า เมื่อเกิดมามีผมสีขาว และอยู่ในครรภ์มารดานานถึง 8 ทศวรรษ หรือ 80 ปี เกิดที่หมู่บ้านชีเหยินลี อำเภอขู่เสี้ยน แคว้นฉู่ เมื่อวันที่ 15 เดือนยี่ ก่อนค.ศ.ราว 576 ปี (ก่อนพ.ศ. 33 ปี)
และจากพงศาวดารของซือหม่าเซียนกล่าวว่า เล่าจื๊อมีอายุมากกว่าขงจื๊อ แต่อยู่ในยุคสมัยเดียวกัน และเคยได้พบปะเสวนาโดยพบเจอกันโดยบังเอิญในแคว้นโจว (ปัจจุบันคือแถบเมืองลั่วหยาง) เมื่อขงจื๊อมาค้นหาตำราในห้องสมุด ทั้งสองได้แลกเปลี่ยนทัศนคติความเห็นในหลายๆ ด้านเป็นเวลาหลายเดือน ขงจื๊อกล่าวว่า "การได้เสวนากับท่านเล่าจื๊อ ถือว่าเป็นการศึกษาที่ล้ำลึกและดีเยี่ยมกว่าหนังสือในห้องสมุดเสียอีก"
คัมภีร์ เต๋าเต็กเก็ง หรือเต๋าเต๋อจิง มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมของประเทศจีนอย่างมาก ภายในคัมภีร์มีเนื้อหาด้านปรัชญาบุคคล ความกลมกลืนต่อการใช้ชีวิตกับธรรมชาติ จนถึงปรัชญาการเมือง
จาก การตีความ คำว่า เต๋า ในคัมภีร์ มักจะหมายถึงมรรค หรือหนทาง หรือธรรม ซึ่งมีความหมายกว้างๆ และมักตีความหมายในแนวเป็นไปตามธรรมชาติ การกระทำที่สอดคล้องกับวิถีแห่งเต๋าใดๆ จะสามารถบรรลุมรรคผลได้โดยง่าย เล่าจื๊อเชื่อว่า ควรหลีกเลี่ยงความรุนแรงต่างๆ เท่าที่จะเป็นไปได้ ส่วนคำว่า เต็ก หรือ เต๋อ หมายถึงคุณธรรม ซึ่งถึงแม้ว่าเล่าจื๊อจะไม่ได้ปลูกฝังวัฒนธรรมหยั่งลึกได้เทียบเท่ากับ ขงจื๊อในอารยธรรมจีน แต่ท่านก็ยังเป็นที่เคารพนับถือโดยทั่วไป ทั้งแนวความคิดและการปฏิบัติตามหนทางแห่งเต๋า
บางตำนานกล่าวว่า เมื่อเกิดมามีผมสีขาว และอยู่ในครรภ์มารดานานถึง 8 ทศวรรษ หรือ 80 ปี เกิดที่หมู่บ้านชีเหยินลี อำเภอขู่เสี้ยน แคว้นฉู่ เมื่อวันที่ 15 เดือนยี่ ก่อนค.ศ.ราว 576 ปี (ก่อนพ.ศ. 33 ปี)
และจากพงศาวดารของซือหม่าเซียนกล่าวว่า เล่าจื๊อมีอายุมากกว่าขงจื๊อ แต่อยู่ในยุคสมัยเดียวกัน และเคยได้พบปะเสวนาโดยพบเจอกันโดยบังเอิญในแคว้นโจว (ปัจจุบันคือแถบเมืองลั่วหยาง) เมื่อขงจื๊อมาค้นหาตำราในห้องสมุด ทั้งสองได้แลกเปลี่ยนทัศนคติความเห็นในหลายๆ ด้านเป็นเวลาหลายเดือน ขงจื๊อกล่าวว่า "การได้เสวนากับท่านเล่าจื๊อ ถือว่าเป็นการศึกษาที่ล้ำลึกและดีเยี่ยมกว่าหนังสือในห้องสมุดเสียอีก"
คัมภีร์ เต๋าเต็กเก็ง หรือเต๋าเต๋อจิง มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมของประเทศจีนอย่างมาก ภายในคัมภีร์มีเนื้อหาด้านปรัชญาบุคคล ความกลมกลืนต่อการใช้ชีวิตกับธรรมชาติ จนถึงปรัชญาการเมือง
จาก การตีความ คำว่า เต๋า ในคัมภีร์ มักจะหมายถึงมรรค หรือหนทาง หรือธรรม ซึ่งมีความหมายกว้างๆ และมักตีความหมายในแนวเป็นไปตามธรรมชาติ การกระทำที่สอดคล้องกับวิถีแห่งเต๋าใดๆ จะสามารถบรรลุมรรคผลได้โดยง่าย เล่าจื๊อเชื่อว่า ควรหลีกเลี่ยงความรุนแรงต่างๆ เท่าที่จะเป็นไปได้ ส่วนคำว่า เต็ก หรือ เต๋อ หมายถึงคุณธรรม ซึ่งถึงแม้ว่าเล่าจื๊อจะไม่ได้ปลูกฝังวัฒนธรรมหยั่งลึกได้เทียบเท่ากับ ขงจื๊อในอารยธรรมจีน แต่ท่านก็ยังเป็นที่เคารพนับถือโดยทั่วไป ทั้งแนวความคิดและการปฏิบัติตามหนทางแห่งเต๋า
ที่มา: khaosod
